14 kwietnia odbyło się pierwsze spotkanie Grupy Roboczej PZFP ds. cyfryzacji działalności funduszy pożyczkowych i organizacji pracy w kontekście doświadczeń pandemicznych.

To już trzeci rok z rzędu w którym pracuje, w ramach Związku Grupa Robocza, po raz kolejny powołana we współpracy z Fundacją Microfinance Centre. Pandemia pokazała to, że procesy cyfryzacyjne są nieodzowne i przyspieszyły ich rozwój. Chcemy sprawdzić, czy w związku z tym procesy digitalizacyjne w naszym środowisku uległy zdynamizowaniu i co jeszcze trzeba zmienić. Ponadto, tematem prac Grupy będzie zarządzanie zasobami ludzkimi i organizacja pracy na bazie doświadczeń pandemicznych oraz w kontekście zmian demograficznych – młodzi ludzie z coraz mniejszą ochotą podchodzą do zasady 8 h w biurze, stawiają na zadaniowy czas pracy, chcą być rozliczani z efektów nie z godzin. Wynikiem prac będzie diagnoza obecnego stanu rzeczy w powyższym zakresie w polskich funduszach i wskazanie potrzebnych, konkretnych działań i kierunków rozwoju.

W trakcie spotkania członkowie Grupy zwrócili uwagę na to, że z punktu widzenia efektywności wykonywanej pracy ważniejsza jest chęć do pracy, umiejętność pracy w zespole, niż samo kierunkowe wykształcenie. W ostatnim roku w niektórych regionach zauważalne jest wyraźnie zmniejszenie presji płacowej ze strony pracowników.

Poszczególni uczestnicy spotkania podzielili się doświadczeniami z obszaru wdrażania nowych rozwiązań cyfrowych w swoich funduszach. Panuje konsensus co do tego, że procesy digitalizacyjne muszą przyspieszyć, w tym obszarze należy dążyć do tego, aby klient funduszu pożyczkowego mógł skorzystać z analogicznych, w miarę możliwości, rozwiązań, które oferują banki. Główną barierą w procesie digitalizacji są koszty przeprowadzenia tego procesu. Wdrożenie kompleksowego systemu cyfrowego zarządzania udzielaniem, rozliczaniem, monitorowaniem i archiwizacją dokumentacji pożyczek kosztuje nawet ponad 100 tys. zł jednorazowo, do tego należy doliczyć koszty opłat abonamentowych. Wskazywano także na to, że barierą we wdrażaniu rozwiązań digitalizacyjnych jest to, że występują wyraźnie trudności w funkcjonowaniu systemów informatycznych po stronie partnerów państwowych funduszy pożyczkowych – przykładem może być system POIF.